Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

ΙΣΧΥΡΗ ΒΑΣΗ – ΑΣΘΕΝΕΣ ΟΞΥ

Δίνεται το ακόλουθο διάγραμμα χημικών μετατροπών. Η ένωση Δ όταν διαλυθεί στο νερό σε όγκο V1 προκύπτει διάλυμα με pH1 = 13. Ίδια ποσότητα (mol) από την ένωση Γ όταν διαλυθεί σε ίδιο όγκο νερού V1 προκύπτει διάλυμα με pH2. Από το διάλυμα με pH2 παίρνουμε V2 = 200 ml και προσθέτουμε 16,2 g της ένωσης Γ και παρατηρούμε ότι το pH3 διαφέρει μισή μονάδα απ’ το pH2.






 

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Ανακατέματα…

Διαθέτουμε τα παρακάτω διαλύματα σε θερμοκρασία 25οC
Δ1: 100ml οξέος ΗΑ C=0,1M
Δ2:400ml άλατος ΝαΑ C=0,1M
Δ3:100ml   οξέος ΗΒ C=0,1M
Δ4:400ml άλατος ΝαΒ  C=0,2M
Για τα παραπάνω διαλύματα έχουμε τις εξής πληροφορίες:
Α)Με ρύθμιση του ΡΗ του διαλύματος Δ1  χωρίς μεταβολή του όγκου του διαλύματος σε οποιαδήποτε τιμή η συγκέντρωση των ιόντων [Α-]=0,1Μ
B)Αν αναμίξουμε τα Δ2 και Δ4 προκύπτει διάλυμα Δ5 με PH=9.
Nα βρεθούν:
i) To PH όλων των παραπάνω διαλυμάτων.
ii) Αν αναμίξουμε μέρος των διαλυμάτων Δ3 και Δ4 προκύπτει μέγιστος όγκος ρυθμιστικού διαλύματος Δ6 με ΡΗ=5.Ποιος ο μέγιστος όγκος του ρυθμιστικού διαλύματος Δ6;
iii)To PH που θα προκύψει από την ανάμιξη και των τεσσάρων παραπάνω διαλυμάτων.
Δίνεται  Κw=10-14  και log2=0,3  log3,5≈0,5


Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Μια ογκομέτρηση.

Yδατικό διάλυμα ΝαΟΗ έχει όγκο 20ml και συγκέντρωση C=1M. To διάλυμα αυτό ογκομετρείται με πρότυπο διάλυμα ΗCΙ συγκέντρωσης C=1M. H προχοδα που περιέχει το διάλυμα του οξέος έχει ειδική οπή που μπορεί να αφήνει το διάλυμα οξέος να πέφτει με  σταθερό ρυθμό 1ml/min. Να γίνει η ποιοτική  γραφική παράσταση του PH του διαλύματος που περιέχει το ποτήρι ζέσεως σε συνάρτηση με το χρόνο αν η στρόφιγγα της προχοδας ανοίξει την χρονική στιγμή t=0.
Να υποτεθεί ότι υπάρχει συνεχής ανάδευση στο ποτήρι ζέσεως και ότι η εξουδετέρωση γίνεται ταχύτητα.
Η θερμοκρασία των διαλυμάτων να θεωρηθεί σταθερή και ίση με 25οC


Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Ογκομέτρηση – Οργανική.

Από τον φίλο Τάσο Μητσιώνη, μια άσκηση χημείας.

Η συνέχεια σε pdf.

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Ασκήσεις με διερεύνηση



Σε ορισμένες ασκήσεις πραγματοποιείται αντίδραση μεταξύ των ουσιών, αλλά δεν είναι γνωστές οι αρχικές ποσότητες και των δύο αντιδρώντων. Στην περίπτωση αυτή δίνεται το pH του διαλύματος που προκύπτει και έτσι προσδιορίζουμε αν οι αρχικές ποσότητες των δύο ουσιών αντιδρούν πλήρως (βρίσκονται σε στοιχειομετρική αναλογία) ή αν κάποιο από τα αντιδρώντα βρίσκεται σε περίσσεια.
Συγκεκριμένα:
(1o στάδιο)
Ελέγχονται ποιοτικά(δηλαδή χωρίς ακριβή υπολογισμό του pH αρχικά) ως προς το pH που προκαλούν οι τρεις δυνατές συνθέσεις του διαλύματος μετά την αντίδραση. Οι περιπτώσεις αυτές θα είναι:
α. Ύπαρξη στο διάλυμα μόνο του προϊόντος της αντίδρασης.
β. Ύπαρξη του προϊόντος μαζί με περίσσεια του ενός αντιδρώντος.
γ. Ύπαρξη του προϊόντος μαζί με περίσσεια του άλλου αντιδρώντος.
Εάν ΜΟΝΟ ΜΙΑ από τις παραπάνω συνθέσεις του διαλύματος δικαιολογεί το pH που δίνεται, γίνεται δεκτή και η λύση συνεχίζεται κατά τα γνωστά.

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Αλλαγή θερμοκρασίας και κλίμακας pH




Υδατικό διάλυμα (Δ1) οξέος ΗΑ συγκέντρωσης 0,1Μ έχει pH=3 στους θοC. Υδατικό διάλυμα (Δ2) άλατος NaA 0,01M έχει pOH=5 στους θοC.
α.      Να βρείτε την τιμή της Kw καθώς και το pH του καθαρού νερού σε αυτές τις συνθήκες.
β.      Να εξηγήσετε αν η θερμοκρασία θοC είναι μικρότερη ή μεγαλύτερη των 25οC.
γ.      Σε 200mL Η2Ο προστίθενται 0,04g Ca οπότε γίνεται η παρακάτω αντίδραση:
Ca(s) + 2H2O(l)   Ca(OH)2(aq) + H2
Τελικά σχηματίζεται διάλυμα (Δ3) που έχει όγκο 200mL, ενώ εκλύεται και αέριο.
γ1.     Να βρείτε το pΗ του διαλύματος (Δ3) που σχηματίζεται στους θοC, καθώς και τον όγκο του αερίου που εκλύεται μετρημένο σε S.T.P. συνθήκες.
γ2.     Πόσα mL του διαλύματος Δ1 πρέπει να αναμιχθούν με 50mL του διαλύματος Δ3 ώστε να προκύψει διάλυμα Δ4 που έχει pΟΗ=8 στους θοC;
Δίνεται ότι: τα αριθμητικά δεδομένα του προβλήματος επιτρέπουν τις γνωστές προσεγγίσεις, στους 25 οC για το Η2Ο είναι KW=10-14, το Ar του Ca=40.

Δέιτε το από εδώ

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

ΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΜΔΧ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ 1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

1.        Στοιχείο Μ το οποίο ανήκει στην πρώτη σειρά στοιχείων μετάπτωσης, σχηματίζει ιόν Μ3+, που έχει 3 ηλεκτρόνια στην υποστιβάδα 3d. Το στοιχείο Μ είναι:
α. 23V                          β. 25Mn                        γ. 24Cr                          δ. 26Fe

2.        Η δεύτερη ενέργεια ιοντισμού του 12Mg είναι 1450 kJ/mol. Η δεύτερη ενέργεια ιοντισμού του 11Να είναι:
α. 1450 kJ/mol            β. 650 kJ/mol               γ. 4562 kJ/mol             δ. 1250 kJ/mol


Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Άπειρη αραίωση.

Διάλυμα Δ1: CH3COONH4    2M
Διάλυμα Δ2: HCl                2M
Στο διάλυμα Δ1  όγκου 1L προσθέτουμε συνεχώς όγκο διαλύματος Δ2.
Α) Να βρεθεί το PH του διαλύματος που θα προκύψει όταν προσθέσουμε 1L του Δ2 καθώς και τους βαθμούς ιοντισμού των οξέων του διαλύματος.
Β) Να δοθεί η ποιοτική  γραφική παράσταση του PH του διαλύματος  σε συνάρτηση με το όγκο του προστιθέμενου διαλύματος  HCl.
Δίνονται για το οξύ CH3COOH Ka=10-5   και για την ΝΗ3  Κb=10-5  ενώ το Κw=10-14  log2=0,3


Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Μεταβολές του pΗ μετά από εξουδετέρωση.

Διαθέτουμε ορισμένο όγκο διαλύματος ασθενούς οξέος με pΗ=3. Στο διάλυμα αυτό προσθέτουμε x mοℓ ισχυρού οξέος (π.χ. ΗCΙ), με αποτέλεσμα να προκύψει διάλυμα (Δ) με pΗ=1.
i) Αν στο διάλυμα (Δ) προσθέσουμε μια ακόμη μικρή ποσότητα ΗCΙ, τότε το pΗ μπορεί να πάρει την τιμή:
 α) 0,8,            β) 1,             γ) 1,5
ii) Αν στο διάλυμα (Δ) προσθέσουμε μια μικρή ποσότητα ΝαΟΗ, τότε το pΗ μπορεί να πάρει την τιμή:
 α) 0,8,            β) 1,             γ) 1,5
iii) Στο (Δ) προσθέτουμε y mοℓ ΝαΟΗ και το νέο διάλυμα αποκτά pΗ=2. Για την τιμή του y ισχύει:
    α) y < χ          β)  y = x ,     γ) y > x
iv) Στο (Δ) προσθέτουμε ω mοℓ ΝαΟΗ και το νέο διάλυμα αποκτά pΗ=3. Για την τιμή του ω ισχύει:
  α) ω < x,      β)  ω = x ,    γ) ω > x
v) Αν στο διάλυμα (Δ) προσθέσουμε ΝαΟΗ, μέχρι πλήρους εξουδετέρωσης και των δύο οξέων, τότε θα προκύψει διάλυμα με pΗ:
α) pΗ < 7,     β)  pΗ = 7 ,   γ) pΗ > 7.
Να θεωρείστε τη θερμοκρασία σταθερή στους 25°C, οπότε kw=10-14 και ότι με την προσθήκη στο αρχικό διάλυμα, του οξέος ή της βάσεως, δεν μετεβλήθη σημαντικά ο όγκος του διαλύματος. Οι απαντήσεις να δοθούν με βάση την παραδοχή, ότι ισχύουν οι γνωστές προσεγγίσεις που αναφέρονται στο βιβλίο σας.

ή
με κλικ εδώ.

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

ΥΔΡΟΓΌΝΩΣΗ ΑΛΚΙΝΙΟΥ



ΥΔΡΟΓΟΝΩΣΗ  ΑΛΚΙΝΙΟΥ  (3)

12 g ενός αλκινίου Α, θερμαίνονται με 1g Η2 παρουσία Ni. Μετά το πέρας της υδρογόνωσης, το αέριο που περιέχεται στο δοχείο διέρχεται από περίσσεια διαλύματος CuCl/NH3.   To αέριο που εξέρχεται μπορεί να αποχρωματίσει 200ml διαλύματος Br2 σε CCl4 περιεκτικότητας 8%w/v. Αν γνωρίζουμε ότι το αλκίνιο αντιδρά με Na ελευθερώνοντας αέριο υδρογόνο, να βρεθούν :
Α) ο συντακτικός τύπος του αλκινίου Α,
Β) η σύσταση του προϊόντος υδρογόνωσης.
Γ) αν και κατά πόσο αυξήθηκε η μάζα του διαλύματος  CuCl/NH3.



ΥΔΡΟΓΟΝΩΣΗ  ΑΛΚΙΝΙΟΥ  (4)

78 g αιθινίου, θερμαίνονται με 8g Η2 παρουσία Ni. Να βρείτε τον όγκο του Oσε STP που απαιτείται για την πλήρη καύση του αερίου που υπάρχει στο δοχείο μετά το πέρας της υδρογόνωσης καθώς και τη μάζα του CO2 που παράγεται.

ΥΔΡΟΓΌΝΩΣΗ ΑΛΚΙΝΙΟΥ



ΥΔΡΟΓΌΝΩΣΗ  ΑΛΚΙΝΙΟΥ  (1)

12 g ενός αλκινίου Α θερμαίνονται με 1g Η2 παρουσία Ni. To αέριο που περιέχεται στο δοχείο μετά το πέρας της υδρογόνωσης διαβιβάζεται  σε διάλυμα CuCl/NH3 και δεν προκαλεί αύξηση στη μάζα του,  ενώ μπορεί να αποχρωματίσει 200ml διαλύματος Br2 σε CCl4 περιεκτικότητας 8%w/v. Να βρεθούν :
Α) ο συντακτικός τύπος του αλκινίου Α,

Β) η σύσταση του προϊόντος υδρογόνωσης




ΥΔΡΟΓΟΝΩΣΗ  ΑΛΚΙΝΙΟΥ  (2)

24 g ενός αλκινίου Α θερμαίνονται με 2g Η2 παρουσία Ni. To αέριο που περιέχεται στο δοχείο μετά το πέρας της υδρογόνωσης χωρίζεται σε δυο ίσα μέρη. Το πρώτο μέρος διαβιβάζεται σε περίσσεια διαλύματος CuCl/NH3  και σχηματίζονται 2,05g ιζήματος. Το δεύτερο μέρος μπορεί να αποχρωματίσει 200ml διαλύματος Br2 σε CCl4 περιεκτικότητας 8%w/v. Να βρεθούν :
Α) ο συντακτικός τύπος του αλκινίου Α,
Β) η σύσταση του προϊόντος υδρογόνωσης


Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Ας ανακατευτούμε λιγάκι…

Σε  200ml διαλύματος  Βr2/CCl4 8%w/v προσθέτουμε  0,1mol ακόρεστου υδρογονάνθρακα με ταυτόχρονη προσθήκη  0,1mol  αέριου Η2.  Προσθέτουμε ταυτόχρονα μικρή ποσότητα σε σκόνη Pt και αυξάνουμε την θερμοκρασία του διαλύματος. Παρατηρούμε ότι το διάλυμα Br2 αποχρωματίστηκε τελείως  ενώ απορροφήθηκαν από το διάλυμα όλη η ποσότητα του υδρογονάνθρακα καθώς και του Η2 ενώ μετά το πέρας όλων των αντιδράσεων, μέσα στο διάλυμα υπάρχουν μόνο δύο  κορεσμένες  οργανικές  ενώσεις. Αν η αύξηση της μάζας του διαλύματος είναι Δm=5,6 gr να βρεθεί ο ΜΤ του υδρογονάνθρακα που προσθέσαμε στο αρχικό διάλυμα.
Να υποτεθεί ότι η μάζα του καταλύτη δεν επηρέασε την μάζα του αρχικού διαλύματος και ότι το Βr2 δεν πρόλαβε να αντιδράσει  με το αέριο Η2.
Δίνονται  το  ΑrBr=80 , ΑrC=12 καθώς και το ΑrH=1