ΙΣΧΥΡΗ ΒΑΣΗ – ΑΣΘΕΝΕΣ ΟΞΥ

Δίνεται το ακόλουθο διάγραμμα χημικών μετατροπών. Η ένωση Δ όταν διαλυθεί στο νερό σε όγκο V₁ προκύπτει διάλυμα με pH₁ = 13. Ίδια ποσότητα (mol) από την ένωση Γ όταν διαλυθεί σε ίδιο όγκο νερού V₁ προκύπτει διάλυμα με pH₂. Από το διάλυμα με pH₂ παίρνουμε V₂ = 200 ml και προσθέτουμε 16,2 g της ένωσης Γ και παρατηρούμε ότι το pH₃ διαφέρει μισή μονάδα απ’ το pH₂.

 

Ανακατέματα…

Διαθέτουμε τα παρακάτω διαλύματα σε θερμοκρασία 25^οC

Δ₁: 100ml οξέος ΗΑ C=0,1M

Δ₂:400ml άλατος ΝαΑ C=0,1M

Δ₃:100ml   οξέος ΗΒ C=0,1M

Δ₄:400ml άλατος ΝαΒ  C=0,2M

Για τα παραπάνω διαλύματα έχουμε τις εξής πληροφορίες:

Α)Με ρύθμιση του ΡΗ του διαλύματος Δ₁  χωρίς μεταβολή του όγκου του διαλύματος σε οποιαδήποτε τιμή η συγκέντρωση των ιόντων [Α^-]=0,1Μ

B)Αν αναμίξουμε τα Δ₂ και Δ₄ προκύπτει διάλυμα Δ₅ με PH=9.

Nα βρεθούν:

i) To PH όλων των παραπάνω διαλυμάτων.

ii) Αν αναμίξουμε μέρος των διαλυμάτων Δ₃ και Δ₄ προκύπτει μέγιστος όγκος ρυθμιστικού διαλύματος Δ₆ με ΡΗ=5.Ποιος ο μέγιστος όγκος του ρυθμιστικού διαλύματος Δ₆;

iii)To PH που θα προκύψει από την ανάμιξη και των τεσσάρων παραπάνω διαλυμάτων.

Δίνεται  Κw=10^-14  και log2=0,3  log3,5≈0,5

AΠΑΝΤΗΣΗ

Μια ογκομέτρηση.

Yδατικό διάλυμα ΝαΟΗ έχει όγκο 20ml και συγκέντρωση C=1M. To διάλυμα αυτό ογκομετρείται με πρότυπο διάλυμα ΗCΙ συγκέντρωσης C=1M. H προχοΐδα που περιέχει το διάλυμα του οξέος έχει ειδική οπή που μπορεί να αφήνει το διάλυμα οξέος να πέφτει με  σταθερό ρυθμό 1ml/min. Να γίνει η ποιοτική  γραφική παράσταση του PH του διαλύματος που περιέχει το ποτήρι ζέσεως σε συνάρτηση με το χρόνο αν η στρόφιγγα της προχοΐδας ανοίξει την χρονική στιγμή t=0.

Να υποτεθεί ότι υπάρχει συνεχής ανάδευση στο ποτήρι ζέσεως και ότι η εξουδετέρωση γίνεται ταχύτητα.

Η θερμοκρασία των διαλυμάτων να θεωρηθεί σταθερή και ίση με 25^οC

AΠΑΝΤΗΣΗ

Ογκομέτρηση – Οργανική.

Από τον φίλο Τάσο Μητσιώνη, μια άσκηση χημείας.

Η συνέχεια σε pdf.

Ασκήσεις με διερεύνηση

Σε ορισμένες ασκήσεις πραγματοποιείται αντίδραση μεταξύ των ουσιών, αλλά δεν είναι γνωστές οι αρχικές ποσότητες και των δύο αντιδρώντων. Στην περίπτωση αυτή δίνεται το pH του διαλύματος που προκύπτει και έτσι προσδιορίζουμε αν οι αρχικές ποσότητες των δύο ουσιών αντιδρούν πλήρως (βρίσκονται σε στοιχειομετρική αναλογία) ή αν κάποιο από τα αντιδρώντα βρίσκεται σε περίσσεια.

Συγκεκριμένα:

(1o στάδιο)

Ελέγχονται ποιοτικά(δηλαδή χωρίς ακριβή υπολογισμό του pH αρχικά) ως προς το pH που προκαλούν οι τρεις δυνατές συνθέσεις του διαλύματος μετά την αντίδραση. Οι περιπτώσεις αυτές θα είναι:

α. Ύπαρξη στο διάλυμα μόνο του προϊόντος της αντίδρασης.

β. Ύπαρξη του προϊόντος μαζί με περίσσεια του ενός αντιδρώντος.

γ. Ύπαρξη του προϊόντος μαζί με περίσσεια του άλλου αντιδρώντος.

Εάν ΜΟΝΟ ΜΙΑ από τις παραπάνω συνθέσεις του διαλύματος δικαιολογεί το pH που δίνεται, γίνεται δεκτή και η λύση συνεχίζεται κατά τα γνωστά.

Λήψη

Αλλαγή θερμοκρασίας και κλίμακας pH

Υδατικό διάλυμα (Δ₁) οξέος ΗΑ συγκέντρωσης 0,1Μ έχει pH=3 στους θ^οC. Υδατικό διάλυμα (Δ₂) άλατος NaA 0,01M έχει pOH=5 στους θ^οC.

α.      Να βρείτε την τιμή της K_w καθώς και το pH του καθαρού νερού σε αυτές τις συνθήκες.

β.      Να εξηγήσετε αν η θερμοκρασία θ^οC είναι μικρότερη ή μεγαλύτερη των 25^οC.

γ.      Σε 200mL Η₂Ο προστίθενται 0,04g Ca οπότε γίνεται η παρακάτω αντίδραση:

Ca_(s) + 2H₂O_{(l)  ⟶}  Ca(OH)_2(aq) + H₂↑

Τελικά σχηματίζεται διάλυμα (Δ₃) που έχει όγκο 200mL, ενώ εκλύεται και αέριο.

γ₁.     Να βρείτε το pΗ του διαλύματος (Δ₃) που σχηματίζεται στους θ^οC, καθώς και τον όγκο του αερίου που εκλύεται μετρημένο σε S.T.P. συνθήκες.

γ₂.     Πόσα mL του διαλύματος Δ₁ πρέπει να αναμιχθούν με 50mL του διαλύματος Δ₃ ώστε να προκύψει διάλυμα Δ₄ που έχει pΟΗ=8 στους θ^οC;

Δίνεται ότι: τα αριθμητικά δεδομένα του προβλήματος επιτρέπουν τις γνωστές προσεγγίσεις, στους 25 ^οC για το Η₂Ο είναι K_W=10^-14, το Ar του Ca=40.

Δέιτε το από εδώ

ΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΜΔΧ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ 1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

1.        Στοιχείο Μ το οποίο ανήκει στην πρώτη σειρά στοιχείων μετάπτωσης, σχηματίζει ιόν Μ³⁺, που έχει 3 ηλεκτρόνια στην υποστιβάδα 3d. Το στοιχείο Μ είναι:

α. ₂₃V                          β. ₂₅Mn                        γ. ₂₄Cr                          δ. ₂₆Fe

2.        Η δεύτερη ενέργεια ιοντισμού του ₁₂Mg είναι 1450 kJ/mol. Η δεύτερη ενέργεια ιοντισμού του ₁₁Να είναι:

α. 1450 kJ/mol            β. 650 kJ/mol               γ. 4562 kJ/mol             δ. 1250 kJ/mol

Άπειρη αραίωση.

Διάλυμα Δ₁: CH₃COONH₄    2M

Διάλυμα Δ₂: HCl                2M

Στο διάλυμα Δ₁  όγκου 1L προσθέτουμε συνεχώς όγκο διαλύματος Δ₂.

Α) Να βρεθεί το PH του διαλύματος που θα προκύψει όταν προσθέσουμε 1L του Δ₂ καθώς και τους βαθμούς ιοντισμού των οξέων του διαλύματος.

Β) Να δοθεί η ποιοτική  γραφική παράσταση του PH του διαλύματος  σε συνάρτηση με το όγκο του προστιθέμενου διαλύματος  HCl.

Δίνονται για το οξύ CH₃COOH Ka=10^-5   και για την ΝΗ₃  Κb=10^-5  ενώ το Κw=10^-14  log2=0,3

AΠΑΝΤΗΣΗ

Μεταβολές του pΗ μετά από εξουδετέρωση.

Διαθέτουμε ορισμένο όγκο διαλύματος ασθενούς οξέος με pΗ=3. Στο διάλυμα αυτό προσθέτουμε x mοℓ ισχυρού οξέος (π.χ. ΗCΙ), με αποτέλεσμα να προκύψει διάλυμα (Δ) με pΗ=1.

i) Αν στο διάλυμα (Δ) προσθέσουμε μια ακόμη μικρή ποσότητα ΗCΙ, τότε το pΗ μπορεί να πάρει την τιμή:

 α) 0,8,            β) 1,             γ) 1,5

ii) Αν στο διάλυμα (Δ) προσθέσουμε μια μικρή ποσότητα ΝαΟΗ, τότε το pΗ μπορεί να πάρει την τιμή:

 α) 0,8,            β) 1,             γ) 1,5

iii) Στο (Δ) προσθέτουμε y mοℓ ΝαΟΗ και το νέο διάλυμα αποκτά pΗ=2. Για την τιμή του y ισχύει:

    α) y < χ          β)  y = x ,     γ) y > x

iv) Στο (Δ) προσθέτουμε ω mοℓ ΝαΟΗ και το νέο διάλυμα αποκτά pΗ=3. Για την τιμή του ω ισχύει:

  α) ω < x,      β)  ω = x ,    γ) ω > x

v) Αν στο διάλυμα (Δ) προσθέσουμε ΝαΟΗ, μέχρι πλήρους εξουδετέρωσης και των δύο οξέων, τότε θα προκύψει διάλυμα με pΗ:

α) pΗ < 7,     β)  pΗ = 7 ,   γ) pΗ > 7.

Να θεωρείστε τη θερμοκρασία σταθερή στους 25°C, οπότε k_w=10^-14 και ότι με την προσθήκη στο αρχικό διάλυμα, του οξέος ή της βάσεως, δεν μετεβλήθη σημαντικά ο όγκος του διαλύματος. Οι απαντήσεις να δοθούν με βάση την παραδοχή, ότι ισχύουν οι γνωστές προσεγγίσεις που αναφέρονται στο βιβλίο σας.

Απάντηση:

ή

με κλικ εδώ.

ΥΔΡΟΓΌΝΩΣΗ ΑΛΚΙΝΙΟΥ

ΥΔΡΟΓΟΝΩΣΗ  ΑΛΚΙΝΙΟΥ  (3)

12 g ενός αλκινίου Α, θερμαίνονται με 1g Η₂ παρουσία Ni. Μετά το πέρας της υδρογόνωσης, το αέριο που περιέχεται στο δοχείο διέρχεται από περίσσεια διαλύματος CuCl/NH₃.   To αέριο που εξέρχεται μπορεί να αποχρωματίσει 200ml διαλύματος Br₂ σε CCl₄ περιεκτικότητας 8%w/v. Αν γνωρίζουμε ότι το αλκίνιο αντιδρά με Na ελευθερώνοντας αέριο υδρογόνο, να βρεθούν :

Α) ο συντακτικός τύπος του αλκινίου Α,

Β) η σύσταση του προϊόντος υδρογόνωσης.

Γ) αν και κατά πόσο αυξήθηκε η μάζα του διαλύματος  CuCl/NH₃.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΥΔΡΟΓΟΝΩΣΗ  ΑΛΚΙΝΙΟΥ  (4)

78 g αιθινίου, θερμαίνονται με 8g Η₂ παρουσία Ni. Να βρείτε τον όγκο του O₂ σε STP που απαιτείται για την πλήρη καύση του αερίου που υπάρχει στο δοχείο μετά το πέρας της υδρογόνωσης καθώς και τη μάζα του CO₂ που παράγεται.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΥΔΡΟΓΌΝΩΣΗ ΑΛΚΙΝΙΟΥ

ΥΔΡΟΓΌΝΩΣΗ  ΑΛΚΙΝΙΟΥ  (1)

12 g ενός αλκινίου Α θερμαίνονται με 1g Η₂ παρουσία Ni. To αέριο που περιέχεται στο δοχείο μετά το πέρας της υδρογόνωσης διαβιβάζεται  σε διάλυμα CuCl/NH₃ και δεν προκαλεί αύξηση στη μάζα του,  ενώ μπορεί να αποχρωματίσει 200ml διαλύματος Br₂ σε CCl₄ περιεκτικότητας 8%w/v. Να βρεθούν :

Α) ο συντακτικός τύπος του αλκινίου Α,

Β) η σύσταση του προϊόντος υδρογόνωσης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΥΔΡΟΓΟΝΩΣΗ  ΑΛΚΙΝΙΟΥ  (2)

24 g ενός αλκινίου Α θερμαίνονται με 2g Η₂ παρουσία Ni. To αέριο που περιέχεται στο δοχείο μετά το πέρας της υδρογόνωσης χωρίζεται σε δυο ίσα μέρη. Το πρώτο μέρος διαβιβάζεται σε περίσσεια διαλύματος CuCl/NH₃  και σχηματίζονται 2,05g ιζήματος. Το δεύτερο μέρος μπορεί να αποχρωματίσει 200ml διαλύματος Br₂ σε CCl₄ περιεκτικότητας 8%w/v. Να βρεθούν :

Α) ο συντακτικός τύπος του αλκινίου Α,

Β) η σύσταση του προϊόντος υδρογόνωσης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ας ανακατευτούμε λιγάκι…

Σε  200ml διαλύματος  Βr₂/CCl₄ 8%w/v προσθέτουμε  0,1mol ακόρεστου υδρογονάνθρακα με ταυτόχρονη προσθήκη  0,1mol  αέριου Η₂.  Προσθέτουμε ταυτόχρονα μικρή ποσότητα σε σκόνη Pt και αυξάνουμε την θερμοκρασία του διαλύματος. Παρατηρούμε ότι το διάλυμα Br₂ αποχρωματίστηκε τελείως  ενώ απορροφήθηκαν από το διάλυμα όλη η ποσότητα του υδρογονάνθρακα καθώς και του Η₂ ενώ μετά το πέρας όλων των αντιδράσεων, μέσα στο διάλυμα υπάρχουν μόνο δύο  κορεσμένες  οργανικές  ενώσεις. Αν η αύξηση της μάζας του διαλύματος είναι Δm=5,6 gr να βρεθεί ο ΜΤ του υδρογονάνθρακα που προσθέσαμε στο αρχικό διάλυμα.

Να υποτεθεί ότι η μάζα του καταλύτη δεν επηρέασε την μάζα του αρχικού διαλύματος και ότι το Βr₂ δεν πρόλαβε να αντιδράσει  με το αέριο Η₂.

Δίνονται  το  Αr_Br=80 , Αr_C=12 καθώς και το Αr_H=1

AΠΑΝΤΗΣΗ