Μεταβολές του pΗ μετά από εξουδετέρωση.

Διαθέτουμε ορισμένο όγκο διαλύματος ασθενούς οξέος με pΗ=3. Στο διάλυμα αυτό προσθέτουμε x mοℓ ισχυρού οξέος (π.χ. ΗCΙ), με αποτέλεσμα να προκύψει διάλυμα (Δ) με pΗ=1.

i) Αν στο διάλυμα (Δ) προσθέσουμε μια ακόμη μικρή ποσότητα ΗCΙ, τότε το pΗ μπορεί να πάρει την τιμή:

 α) 0,8,            β) 1,             γ) 1,5

ii) Αν στο διάλυμα (Δ) προσθέσουμε μια μικρή ποσότητα ΝαΟΗ, τότε το pΗ μπορεί να πάρει την τιμή:

 α) 0,8,            β) 1,             γ) 1,5

iii) Στο (Δ) προσθέτουμε y mοℓ ΝαΟΗ και το νέο διάλυμα αποκτά pΗ=2. Για την τιμή του y ισχύει:

    α) y < χ          β)  y = x ,     γ) y > x

iv) Στο (Δ) προσθέτουμε ω mοℓ ΝαΟΗ και το νέο διάλυμα αποκτά pΗ=3. Για την τιμή του ω ισχύει:

  α) ω < x,      β)  ω = x ,    γ) ω > x

v) Αν στο διάλυμα (Δ) προσθέσουμε ΝαΟΗ, μέχρι πλήρους εξουδετέρωσης και των δύο οξέων, τότε θα προκύψει διάλυμα με pΗ:

α) pΗ < 7,     β)  pΗ = 7 ,   γ) pΗ > 7.

Να θεωρείστε τη θερμοκρασία σταθερή στους 25°C, οπότε k_w=10^-14 και ότι με την προσθήκη στο αρχικό διάλυμα, του οξέος ή της βάσεως, δεν μετεβλήθη σημαντικά ο όγκος του διαλύματος. Οι απαντήσεις να δοθούν με βάση την παραδοχή, ότι ισχύουν οι γνωστές προσεγγίσεις που αναφέρονται στο βιβλίο σας.

Απάντηση:

ή

με κλικ εδώ.