Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018

Εξουδετέρωση μίγματος βάσεων



Διαθέτουμε ένα υδατικό διάλυμα ΝΗ3 όγκου 200mL και συγκέντρωσης C=0,1Μ.
i)  Ποιος ο βαθμός ιοντισμού της ΝΗ3 στο διάλυμα αυτό;
ii) Στο παραπάνω διάλυμα προσθέτουμε 0,8g στερεό ΝαΟΗ, χωρίς μεταβολή όγκου, παίρνοντας διάλυμα Α. Ποιος ο βαθμός ιοντισμού της αμμωνίας στο διάλυμα Α;
iii) Το διάλυμα Α αναμιγνύεται με διάλυμα ΗCΙ όγκου 0,2L και συγκέντρωσης 0,1Μ, λαμβάνοντας  διάλυμα Β. Ποιο το pΗ του διαλύματος Β;
iii) Αν το διάλυμα Α αναμιχθεί με ίσο όγκο διαλύματος ΗCΙ συγκέντρωσης 0,15Μ παίρνουμε διάλυμα Γ. Να βρεθεί το pΗ του διαλύματος Γ.
iv) Αναμιγνύουμε 200ml διαλύματος Χ, το οποίο περιέχει δυο ασθενείς βάσεις.  ΝΗ3 συγκέντρωσης 0,2Μ και μιας δεύτερης περισσότερο ισχυρής βάσης Β συγκέντρωσης επίσης 0,2Μ, με 200ml  διαλύματος ΗCΙ 0,1Μ, λαμβάνοντας διάλυμα Υ, το οποίο αποκτά pΗ=11. Να βρεθούν:
 α) Η σταθερά Κ1b της βάσης Β.
 β) Η συγκέντρωση [ΝΗ4+] στο διάλυμα Υ.
Τα πειράματα πραγματοποιήθηκαν σε θερμοκρασία 25°C, όπου Κw=10-14, για την ΝΗ3 Κb=10-5 ενώ lοg5=0,7.
ή

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

Μια μονόδρομη και μια αμφίδρομη αντικατάσταση

Σε  δυο δοχεία περιέχονται διαλύματα του 1L, το πρώτο ΗCΙ και το δεύτερο ασθενούς οξέος ΗΒ με σταθερά ΚΗΒ=9∙10-5.
Το διάλυμα στο δοχείο (1) έχει pΗ1 =1.
i) Αν οι συγκεντρώσεις των δύο οξέων είναι ίσες, να βρεθεί το pΗ του διαλύματος που περιέχεται στο δοχείο (2).
ii) Προσθέτουμε στο πρώτο δοχείο 0,1mοl άλατος καλίου ΚΑ ενός ασθενούς οξέος ΗΑ, χωρίς μεταβολή του όγκου του διαλύματος, με αποτέλεσμα το διάλυμα που προκύπτει να έχει pΗ3=3. Να υπολογιστεί η σταθερά ιοντισμού του οξέος ΗΑ.
iii) Προσθέτουμε επίσης 0,1mοl ΚΑ στο δεύτερο δοχείο. Ποια είναι η τελική τιμή του pΗ του διαλύματος που προκύπτει;
Τα πειράματα πραγματοποιήθηκαν σε θερμοκρασία 25°C, όπου kw=10-14, ενώ lοg3=0,5.
ή